Bladiebla #7: soep, bloementhee en Valencia ontvluchten

Soep!!

Vraag me niet waarom, maar ik maak nooit soep. Echt nooit. Ik weet niet hoe het moet, ik weet niet wat lekker is en bovenal: ik weet niet wat ik met een hele pan soep moet in mijn eentje. Misschien was het anders geweest als ik een gezin had gehad (even afkloppen dit, want ik heb absoluut geen kinderwens), maar op de een of andere manier heb ik nooit de behoefte gehad om te leren hoe je soep maakt. Tot ik besloot een paar weken naar Nederland te gaan en alle restjes in de koelkast op wilde maken. Een eenzame, ietwat verschrompelde paprika en een schaaltje tomaatjes keken me aan, en ineens wist ik het: ik ga soep maken!! Met een beetje hulp van Google, een uitje, wat knoflook en een flinke schep gerookt paprikapoeder was de klus geklaard. En ik? Ik snap werkelijk niet waarom ik dacht dat dat moeilijk was…

Valencia ontvluchten

Begrijp me niet verkeerd he, ik ben dol op Valencia, maar er zijn tijden dat je hier gewoon niet wilt zijn. Of in ieder geval niet als je het al meerdere keren hebt meegemaakt en het hele circus nu wel kent. Ik heb het natuurlijk over Las Fallas; het grootste straatfestival van Europa, dat elk jaar in maart plaatsvindt. (Ik schreef er in de post over Winter ’22 – ’23 al over.) Het betekent drie weken lang vuurwerkshows, optochten, fanfare, overal foodtrucks en de hele stad bomvol mensen. En laat dat laatste nu net niet mijn ding zijn.

Natuurlijk heeft Las Fallas ook leuke kanten, de Fallas (poppen) zelf zijn namelijk waan-zin-nig mooi. De hele stad verandert in een museum, want ze staan echt overal. Op de allerlaatste dag (19 maart) worden ze allemaal verbrand, en geloof me als ik zeg dat dat een heel spektakel is. Maar wel een spektakel dat ik nu al meerdere keren heb meegemaakt. En aangezien ik middenin het centrum woon en een mega drukke maand heb op het werk, zag ik zó tegen de drukte en herrie op, dat ik besloot een jaartje over te slaan. Terwijl ze de Fallas aan het opbouwen waren vertrok ik richting Nederland, voor een paar gezellige weken met mijn familie.

Een dagje Nijmegen

Hoewel Den Bosch stiekem mijn lievelingsstad is, heeft ook Nijmegen een speciaal plekje in mijn hart. Ik ging er gezellig een middag en avond met mijn moeder heen voor mijn halfjaarlijkse shopping trip. Winkels als Sissy Boy, Dille & Kamille en hippe concept stores kennen ze in Valencia niet, en die mis ik echt! We aten een geweldige maaltijdsalade bij De Blonde Pater. Mam had een Pokebowl en ik een Marokkaanse salade met tabouleh, haloumi, gegrilde groenten, granaatappelpitjes en geroosterde amandelen. Geloof me als ik zeg dat het nog lekkerder was dan het eruit zag!

Natuurlijk kon ik bij Dille & Kamille niet zonder lege handen naar huis. Ik nam een theedoek, keukentouw, een flesje rozenwater, goudsbloemthee (mijn nieuwe verslaving!), twee mini gardes en pistachecrème mee. Die laatste is een cadeautje voor mijn beste vriendinnetje in Valencia, die werkelijk alles met pistache helemaal het einde vindt. De tas met Amsterdam quote zag ik bij Make My Day en eigenlijk heb ik spijt dat ik hem niet meegenomen heb. Ik kocht er wel veel ander moois, wat ik zal delen in de volgende Bladiebla!

Goudsbloemthee en oude fotoalbums

Op de zolderkamer van mijn ouders’ huis, waar ik altijd logeer, liggen ook de fotoalbums van vroeger. Ik kan het nooit laten om er even in te neuzen en foto’s van kleine Leonie te bekijken. Grappig dat ik zoveel blonder was dan nu, en blijkbaar toen al wist dat kraagjes helemaal hip waren 😛

Doordeweeks klap ik aan de keukentafel de laptop open om te werken, het liefst met een flinke pot thee erbij. Op de een of andere manier drink ik alleen in de koudere maanden thee, en daarna stop ik ermee tot het weer herfst is. De verschrompelde, gedroogde goudsbloemen die ik bij Dille & Kamille kocht krijgen in het water hun oorspronkelijke formaat en vorm weer terug, zo mooi! De smaak is licht zoet en vrij zacht. Een aanrader als je van kruidenthee met een milde nasmaak houdt.

Dit was het weer voor deze Bladiebla… veel liefs en tot snel!

Leonie.