Zomer 2022 in plaatjes
De zomer van 2022 was voor mij zonder twijfel een van de fijnste zomers ooit. Het was een zomer bomvol fijne wandelingen in de natuur, terrasjes, ijsjes, tapas en Spaanse zon. En natuurlijk de zomer waarin ik er als kers op de taart een neefje bijkreeg: Fedde. Zóveel fijne dingen samengevat in één blogpost, ik presenteer u: mijn zomer van 2022 in plaatjes.
Tante Leonie
Qua hoogtepunten stond de geboorte van mijn neefje natuurlijk met stip op nummer één. Ik heb het geluk dat ik al jaren tante ben van een neefje en nichtje, de kids van mijn zusje, maar ook mijn broertje heeft nu een kleintje, geweldig! Tante zijn is voor mij extra speciaal, want zelf heb ik nooit een kinderwens gehad. Ik vind de meeste kinderen heus wel leuk (en heel veel trouwens ook niet), maar heb totaal niet de behoefte ze zelf op de wereld te zetten en groot te brengen. Deze drie kleintjes zien opgroeien zonder zelf de lasten te hoeven dragen is dan ook een geschenk uit de hemel.
Wandelen rondom de Sint Jansberg
Elke keer als ik ook maar één stap in een bos zet weet ik het weer: later als ik groot ben ga ik in de natuur wonen. Leuk hoor, zo’n stad, waar je al je vrienden in de buurt hebt, de sportschool om de hoek zit en je elk uur van de dag eten of boodschappen kan bestellen. Er gaat voor mij echter niets boven de rust die ik ervaar als ik in de natuur ben.
Een wandelroute die ik iedereen die in het Oosten van Brabant of Gelderland woont kan aanraden, is de Sint Jansberg in Plasmolen. Dit is zo’n mooi stukje natuur! Wij gingen voor de route van 5 km om de Sint Jansberg heen, waarvan het laatste deel langs het beekje af. Ik heb er als kind heel vaak gelopen met mijn ouders, en dacht altijd dat als kabouters en elfen echt bestonden, het niet anders kon dan dat ze daar zouden wonen. Wie de plek kent, snapt me.
Ijsjes aan het strand
Ik heb het geluk dat ik in een dorp woon dat omringd is door water. Met ons eigen strandje en lunchroom waar je ijsjes kunt eten met je voetjes in het water doen we elke zomer net alsof we aan zee wonen, ook al is Duitsland slechts 10 kilometer verderop. Niet verder vertellen.
Op de plaatst rust
Ondanks dat ik sinds juni een nieuwe functie op mijn werk heb met veel meer verantwoordelijkheden, ben ik deze zomer opvallend veel beter geworden in uitrusten. Misschien is het juist doordat mijn werk wat stressvoller is geworden, dat ik de noodzaak begon in te zien van rust. Waar ik voorheen nog constant het gevoel had elke minuut van de dag iets nuttigs te moeten doen, kan ik nu steeds meer genieten van wandelen, lunch op een terrasje of een boek lezen. En vooral dat laatste is echt een unicum voor mij. Ik heb 15 jaar lang namelijk geen boek aangeraakt. Ik had er gewoon de rust niet voor. Pas nu besef ik me dat die rust pas komt als ik daadwerkelijk aan het lezen ben, en niet noodzakelijkerwijs al nodig is om daarmee te beginnen. Een grapje van moeder natuur ofzo.
En dus kocht ik een grote berg boeken (9 stuks), die nu geduldig op me wacht om gelezen te worden. In het vliegtuig naar mijn geliefde Valencia sloeg ik het eerste boek reeds open: De Logica van Geluk van Mo Gawdat. Als het even kan heb ik ze de hele berg gelezen vóór het einde van 2022, maar misschien is dat nog wat te ambitieus voor iemand die jaren niet gelezen heeft.
Valencia
In Valencia is het alsof er altijd een zacht briesje door mijn hoofd waait, die al mijn zorgen (oké, de meeste dan) met zich meeneemt. Er is geloof ik geen plek op aarde waar ik me zo thuis voel en waar ik keer op keer naar terug verlang als ik weer in Nederland ben. Ik ben op dit moment flink aan het sparen, zodat ik daar ergens de komende jaren een appartement kan kopen en permanent kan verhuizen. Hoewel ik ook nog geregeld droom over een lange wereldreis door alle continenten… Keuzes…
Tapas en yahtzee!
In tegenstelling tot vroeger (toen ik nog dealde met een angststoornis) onderneem ik veel vaker dingen buiten de deur. Toch gaat er voor mij niets boven een gezellig avondje thuis met vriendinnen. Lekker supermarkt-tapas eten op het balkon (de wijn mist op de foto, haha) en daarna yahtzee spelen. Voordat je denkt ‘Yahtzee is voor oma’s‘, het is inderdaad iets wat me aan mijn opa en oma doet denken, en ik heb er hele speciale herinneringen aan.
Elke dag speelden mijn opa en oma na de lunch zes potjes tegen elkaar, en als wij er waren dan hoorde er uiteraard iemand bij team oma en de ander bij team opa. Er werd fanatiek gedobbeld, gejuicht en volgens mij flink gesjoemeld, maar wat was het leuk! Het is een van die warme herinneringen uit mijn kindertijd die ik nog altijd koester, en door nog af en toe een potje Yahtzee te spelen houd ik hem levend.
Zin in de herfst
Ik hoop dat jouw zomer net zo leuk was als de mijne, maar ben ook niet te beroerd om toe te geven dat ik zin heb in de herfst. Je zou het niet zeggen voor iemand die zoveel van Spanje houdt, maar ik ben he-le-maal klaar met de felle zon en hoge temperaturen. Geef mij maar regen, een dekentje, een boek en een kop thee. Ik kruip op de bank met de gordijnen dicht en jullie zien mij in maart weer, ciao! (grapje he.)