Winterslaap

Ik weet niet wat het is, maar zodra de eerste week van januari aanbreekt beland ik in een soort vertraging. Alles lijkt langzamer te gaan, ik heb weinig energie en nul inspiratie. Het is alsof de tijd stilstaat en ik geen andere keus heb dan rustig af te wachten tot het normale leven weer begint, hoewel dat in feite gewoon doorloopt natuurlijk…

Winterdip

Jaren geleden vond ik de winter altijd vreselijk. Elk jaar opnieuw zat ik in een diep dal en was mijn goede humeur ver te zoeken. Het enige wat me op kon vrolijken was de zon. Het verlangen daarnaar maakte dat ik de dagen telde en halsreikend uitkeek naar de lente. Alsof die mijn redding was.

Tegenwoordig heb ik daar gelukkig geen last meer van. Ik durf nu zelfs te zeggen dat ik het fijn vind dat de zon me een paar maanden met rust laat (geloof me, als je in Spanje woont snap je me). En voordat iedereen denkt dat ik hier in mn bikini zit: het kan ook in Valencia knap koud worden en een dikke trui is zelfs overdag geen overbodige luxe. Ook hier is het winter, ware het niet dat de temperatuur ’s nachts niet vaak onder nul zakt maar daar net boven blijft hangen.

De resetknop

Ondanks dat ik de ergste kou inmiddels ben ontvlucht, ben ik dat gevoel van vertraging nooit meer kwijtgeraakt. Het is alsof de eerste weken van het jaar een soort tussenperiode zijn, waarin je alles wat je aan het doen bent mag heroverwegen en op een denkbeeldige resetknop mag klikken. Ik gebruik deze periode om te overpeinzen, herstructureren en nieuwe plannen te maken, maar nog zonder ze uit te voeren. Dat betekent eindeloos mijmeren in bed, met de dekens zo ver over mijn hoofd heen dat ik nog net kan ademen. Maar ook dat ik veel behoefte heb aan alleen zijn en weinig plannen maak met vriendinnen, die ik normaal niet kan missen. Het betekent minder werken, meer mediteren, nieuwe recepten uitproberen en tienduizend kopjes thee (met zo’n spreuk op het zakje waar je geen bal aan hebt, maar joh, het gaat om het idee).

Het is altijd in januari dat ik me besef dat ik vaker in mijn dagboek wil schrijven, waarna ik er doorgaans in maart alweer de brui aan geef. Maar dat geeft niks. Januari is voor uitproberen, voorzichtig proeven aan nieuwe ideeën en overal mee stoppen waar ik niet (meer) blij van word.

Leonie 2.0

Van een winterdip heb ik geen last meer. Laat ik het een winterslaap noemen, dat past me beter.

En voor de rest van de wereld: ik ben er even niet.

In februari weer, met nieuwe plannen…

Een soort ehm, Leonie 2.0. haha.

Liefs, Leonie