Lezen met Leo #1: Drie fijne romans om bij weg te dromen

Een paar weken geleden besloot ik dat het wel eens tijd werd dat ik weer leerde lezen. Hoezo, zou je denken, je kunt toch gewoon lezen? Dat wel ja, maar ik had er heel lang de grootste moeite mee dit langer dan tien minuten vol te houden. Al na vijf regels ontsnapte mijn aandacht naar wat ik wilde koken die avond, mijn kriebelende grote teen of de duif die op het balkon zat. Zonder dat ik het in de gaten had, was ik een ongeduldige en overprikkelde millennial geworden, die niet eens de rust kon vinden om een boek te lezen.

Het ergste is nog dat ik dol ben op boeken en de kast vol heb staan met exemplaren waar ik ooit in begonnen ben, zonder ze ooit uit te lezen. Ik kocht de meest hippe zelfhulpboeken die me beloven een beter persoon te worden, waar ik eigenlijk alleen de meest boeiende hoofdstukken uit las. Ze staan in de kast naast dromerige romans en intrigerende reisverhalen van over de hele wereld, waar ik enthousiast in begon totdat ik, nouja, gewoon weer wat beters te doen had.

En dus was het tijd voor verandering! Het is bewezen dat je slechts 21 dagen nodig hebt om een nieuwe gewoonte in je dagelijks leven te implementeren, en dus begon ik met een half uurtje per dag. Dat werd al gauw een uur, en in het weekend soms drie of vier. Mijn hemel, ik wist niet dat ik het lezen zo gemist had.

Daar waar de rivierkreeften zingen – Delia Owens

De eerste roman die ik sinds jaren las, was Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens. Ik kocht hem vrij impulsief op Eindhoven airport (net als het leuke boekje De Logica van Geluk), voornamelijk omdat hij steengoeie recensies heeft. Ik ga je eerlijk toegeven: dat was misschien niet zo’n hele slimme keuze. Dit boek is namelijk zó VRESELIJK goed! Man, man… Ik heb het gevoel dat alle boeken die ik vanaf nu lees, me alleen nog maar teleur kunnen stellen.

Delia Owens is in staat om je op super gedetailleerde wijze mee te nemen naar een streek waar ze zelf opgroeide, namelijk het veen en de moeraslanden van Berkley, North Carolina. Daar, tussen de dampende moerassen, de vissen en de meeuwen, groeit Kya op, met de natuur als leerschool. Kya is een meisje dat het al op jonge leeftijd zonder haar ouders, broers en zussen moet stellen. Ze leeft onder andere op grutten en voedsel wat ze in het veen vindt, en leeft een afgescheiden bestaan. Tot ze twee jongemannen uit het dorp leert kennen.

Voor het eerst in haar leven wordt Kya verliefd, maar tevens voor het eerst in haar leven, breekt ze haar hart. Als de jongen in kwestie dood wordt gevonden, valt de verdenking al gauw op Kya. Maar heeft ze er echt iets mee te maken, of is ze het slachtoffer geworden van de vooroordelen van de gemeenschap, de steeds groter groeiende groep mensen die in ‘het moerasmeisje’ (wat de oorspronkelijke titel van het boek was) de ideale dader zien?

Waar olifanten dansen – Per J. Andersson

Ik zal eerlijk toegeven dat mijn oog op dit boek viel dankzij de prachtige cover, wat een beauty! Per J. Andersson is al vanaf zijn 21e verknocht aan India. Het land, met zijn unieke mix van geuren, kleuren, gebruiken en geloven, fascineert hem dusdanig dat hij er elk jaar opnieuw terugkomt. Ondanks dat hij er ook na elke reis weer helemaal genoeg van heeft, mist hij India alweer zodra hij ook maar één voet in zijn vaderland Zweden zet.

In Waar olifanten dansen neemt Per je mee tijdens een reis dwars door India heen. Hij bezoekt alle grote steden en vertelt wat hij tegenkomt en wat hem wordt verteld door de vele Indiërs die zijn pad kruisen. Het is een mooie mix verhalen, van zowel welgestelde Indiërs als eenvoudige mensen uit lage kasten, die met weinig tevreden zijn.

India loopt nog steeds op veel vlakken enorm achter op het Westen, maar is druk bezig een inhaalslag te maken. Het mooie aan ‘Waar olifanten dansen’ vind ik, dat de schrijver je niet alleen in het heden aan de hand neemt, maar je ook uitgebreid vertelt hoe het land zich door de jaren heen ontwikkeld heeft. Het is als een lesje geschiedenis, maar dan met een gekleurd sausje eroverheen. Door zijn gedetailleerde beschrijvingen leer je dit bijzondere land steeds beter kennen, en zul je merken dat veel van wat je er voorheen over dacht te weten, berust op vooroordelen.

Als andere culturen, religies en gebruiken je net zo fascineren als ze mij doen, dan is dit zeker een goed boek voor jou. Mits je geen dromerige roman verwacht, want zoals ik al zei staat het boek vol met uitleg over de politieke, religieuze en financiële situatie van het land en hoe dit alles tot stand is gekomen. Met andere woorden: het moet je ding zijn.

Wintereiland – Jenny Colgan

Stel je een gezellig Schots schiereiland voor in de aanloop naar kerst. Vol poedersneeuw, lichtjes, kerstversiering en knapperende haardvuurtjes. Op dat eiland woont een hechte gemeenschap, die druk bezig is met de voorbereidingen voor de feestdagen…

In Wintereiland van Jenny Colgan volg je meerdere verhaallijnen tegelijk, die allemaal met elkaar zijn verbonden. Flora, de hoofdpersonage, is al jaren samen met Joël, maar durft hem in eerste instantie niet te vertellen dat ze ongepland zwanger is. Colgan, de echtgenoot van haar broer Fintan, verliest bijna het gevecht tegen een hardnekkig soort kanker en Lorna, de beste vriendin van Flora, is heimelijk verliefd op de Syrische huisarts Saïf. Er is maar één probleem, Saïf is een jaar geleden met zijn twee zoontjes naar Schotland gekomen en leeft nog altijd in de hoop dat zijn vrouw ooit terug wordt gevonden.

Wintereiland is precies het type boek dat je wilt lezen als je geen zin hebt in ingewikkelde materie en gewoon vermaakt wil worden. Ik moest me er toen ik er net in was begonnen een beetje overheen zetten dat het niet zo diepgaand was, maar leefde toch steeds meer met de personages mee. Jenny kan erg leuk vertellen en het boek zit wat mij betreft goed in elkaar. In één adem uitgelezen!