Lente
Ik heb geen hekel aan de winter, maar kan ook wel echt gelukkig worden als de lente aanbreekt. Het is het zonnetje, het feit dat alles in bloei staat, maar ook de geur die in de lucht hangt. Ik snuif hem gretig op. Deze week wist de zon van geen ophouden en trakteerde ons op een paar heerlijke lentedagen. En dat betekent maar één ding: op een kleedje in het park vertragen…
Lezen en Spaans spreken
Zin (en tijd) om te lezen gaat bij mij heel erg op en af. Als een boek me ‘pakt’ dan laat ik het niet meer los, maar aan een nieuw boek beginnen vind ik lastig. Ik heb gewoon altijd wat te doen. Daarom is de laatste Lezen met Leo alweer even geleden. Deze week las ik echter Het eiland van de verdwenen bomen uit (wauw!) en begon ik in In augustus zien we elkaar (maar dan in het Spaans). Binnenkort deel ik in een nieuwe boekenpost wat ik ervan vond…
Ik vind het nog steeds zó leuk dat ik vloeiend Spaans spreek. Daar kan ik af en toe echt nog heel enthousiast van worden. Zeker omdat ik nooit Spaanse les heb gehad maar alles in mijn eentje heb gedaan. Dat kan dus, met flink wat zelfstudie en zonder angst om het te spreken en fouten te maken. Je zou het bijna als metafoor zien voor het leven…
Veranderdrang
Ik zou Leonie niet zijn als ik niet minstens één keer per jaar alle printjes van de muren trek en iets nieuws ophang. Ik kan er niet zo goed tegen als alles te lang hetzelfde is. Iets met een onrustige, creatieve geest die constant geprikkeld moet worden…
Om een lang verhaal kort te maken: ik maakte een nieuwe selectie plaatjes voor aan de muur boven mijn bureau. Veel van wat ik aan de muur heb hangen scheur ik trouwens gewoon uit tijdschriften (vooral uit de Flow en Happinez), en combineer ik met leuke postkaartjes en in dit geval een lijstje met print uit de kringloop. Hier kan ik zeker weer een jaartje mee vooruit. Denk ik.
Self care 2.0
Ik moet zeggen dat ik altijd wel redelijk goed voor mezelf zorg, maar op het moment dat ik het echt héél druk heb, heb ik het extra nodig. De laatste tijd heb ik het gevoel dat mijn hoofd nooit leeg is. Ik heb mijn werk, mijn studie, mijn blog, de plannen voor mijn nieuwe Instagram account @in_balans_met_leonie vol met recepten en eetinspiratie (het wordt heel tof!), de sportschool, mn vriendinnen, etc… In dit soort periodes ben ik extra lief voor mezelf, eet ik net wat meer en zit ik gerust de hele dag in mn badjas te werken. Just keepin’ it real here…
Zelfzorg betekent natuurlijk gezond eten, genoeg bewegen en voldoende slapen. Maar soms is ook simpelweg niet naar de sportschool gaan onderdeel zijn van goed voor jezelf zorgen, net als je niet aankleden en een maaltijd afhalen in plaats van vers te koken. Steeds beter leer ik dat het oké is om af en toe los te laten en niet zo streng te zijn voor mezelf. Juist op momenten dat ik logischerwijs zou denken dat ik dat nodig heb. En dat maakt het allemaal ineens heel behapbaar. Niks moet, alles mag. Zelfzorg 2.0. Herkenbaar?
Liefs, Leonie.
3 reacties
Zeer herkenbaar!
Mij lukt het, ondanks het weer, ook niet om te lezen. Ik stort me helemaal in mijn haakwerkjes die ik ook maar al te graag in de zon maak. Voorheen ging ik meestal lezen. Maar daar is nu geen tijd meer voor… Oeps!
Altijd leuk als de lente er is.
Vooral genieten van de zonnestralen.