Babysteps

Voor iemand die bovengemiddeld ongeduldig is, vind ik het soms lastig dat de dingen niet zo snel gaan als ik zou willen. Ik wil van alles, het liefst nu direct, als het even kan zonder daar iets voor te hoeven doen. Maar laten we eerlijk zijn: als ik niet morgen de loterij win, dan kan dat natuurlijk niet. En dat frustreert me soms…

Mijn hoofd zit altijd boordevol ideeën, maar ik heb gewoon niet genoeg uren in een dag om alles uit te voeren en tegelijkertijd goed voor mezelf te zorgen. Ik vind het al heel wat dat ik de tijd vind om te sporten, want dat is ook weleens anders geweest…

Gelukkig leer ik steeds meer dat de dingen ook vanzelf wel op hun plek vallen als ik gewoon wat geduld heb. En dat het oké is om een meerjarenplan te hebben in plaats van precies te weten wat ik deze maand allemaal wil bereiken. Eigenlijk hou ik ook helemaal niet van korte termijndoelen. Of misschien word ik gewoon nerveus van een to-do-list. Het constante ‘moeten’ of mezelf pushen om van alles te doen om zo snel mogelijk iets te bereiken, dat lukt gerust enkele dagen, maar nooit voor langere tijd. Ik wil gewoon elke dag op mn gemakje de computer aanzetten en kijken wat ik gedaan krijg. Is dat gek? Ik geloof namelijk dat als je voor langere tijd constant kleine stapjes zet, het resultaat ook groot kan zijn. 

"Babysteps are also steps..."

Zeker nu ik besloten heb om een opleiding te gaan volgen (Natuurvoedingsleer ♥), merk ik dat ik een enorme drang voel om daar onmiddellijk van alles mee te gaan doen. Want als ik over een poos mijn diploma heb dan moet mijn blog toch zeker wel de perfecte representatie zijn van iemand die daar heus alles vanaf weet. Dan moet het niet langer alleen een persoonlijk blog zijn, maar vol staan met mooie en inspirerende content die ik ergens middenin de nacht heb bewerkt. Want ik heb naast de opleiding ook nog gewoon mijn werk natuurlijk. En een sociaal leven. En sinds kort de sportschool. Ook dat nog.

Anyway, afgelopen week besloot ik om een nieuw Instagram account te maken en daar per 1 mei (nog even geduld dus!) recepten, tips en ‘What I eat in a day’s te gaan delen. Binnen een paar uur had ik een hele planning gemaakt met één post per dag, en daar was ik best een beetje enthousiast over. Nu, een week later, krijg ik het al benauwd bij het idee dat ik ELKE DAG iets moet posten. Want hoe ga ik dat in hemelsnaam volhouden? Iets met impulsiviteit en enthousiasme dat niet match met mijn agenda… Zoals altijd.

Wat ik op dat nieuwe Instagram account ga delen? Daar kun je in Maart 2025 in plaatjes al een voorproefje van zien. Leuk wordt het zeker, maar elke dag posten? Dat gaat hem waarschijnlijk niet worden. Not even close… 

Liefs, Leonie.

6 reacties

  1. Ik kijk er naar uit, ik lees graag je berichten. Je inspireert! 🙂 ongeacht hoe vaak je iets post. Vooral doen wat voor jou het allerfijnste voelt 🙂

  2. Als je niet met jezelf afspreekt om 1 post per dag te doen is er toch niets aan de hand? Niemand telt ze, geef jezelf een minimum van 3 per week, heb je toch een soort stok achter de deur om te posten, maar is het goed te doen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Over mij

Blogger Leonie van der Laan

Hi, ik ben Leonie: een bewust kinderloze dertiger, tekstschrijver en student voedingsleer van wie alles wel wat trager mag. Mijn blog kun je zien als een zoektocht naar meer geluk, balans en leven in het nu. Leuk als je meeleest!

Liefs, Leonie.

error: Content is protected !!