Terugblik op 2024

Voor 2023 had ik allerlei goede voornemens, maar voor 2024 heb ik dat heel bewust niet gedaan. Eigenlijk deed ik dit jaar maar wat, zonder er al teveel over na te denken. Dat ging me vaak heel goed af, en soms helemaal niet. Niet dat ik dat heel erg vond.

2024 was eigenlijk best een leuk, maar ook een beetje een gek jaar. Ik verbrak een lange relatie, stopte met mijn werk als projectmanager om enkel nog als freelance copywriter te werken, boekte een lange reis (die ik twee maanden later moest annuleren) en was her en der even de weg kwijt. Om die daarna steeds opnieuw weer te vinden. Een jaar vol ups en downs nu ik erover nadenk, gelukkig zonder erg diepe dalen 🙂

Het was een jaar waarin ik opnieuw ontdekte hoe fijn ik het vond om te lezen, en waarin ik warempel de rust vond om te mediteren en met mn ogen dicht naar binnen durfde te keren. Waar ik vervolgens van alles tegenkwam wat ik helemaal niet leuk vond. Een jaar met meer huilbuien dan het jaar daarvoor, maar minstens net zoveel geluksmomentjes. Een jaar waarin ik besefte dat de tijd toch wel voorbij gaat en ik steeds een jaartje ouder word, of ik mezelf en mijn lichaam nu accepteer of niet. Ik word er nooit meer jonger op, en dat dat is ineens helemaal oké. Dat gevoel zag ik zelf niet aankomen, maar gun ik iedereen.

Stilzitten en ademen

Ook leerde ik dit jaar om zonder enig schuldgevoel af en toe helemaal niets te doen. Om gewoon stil te zitten en voor me uit te staren. Of gewoon ergens te gaan lunchen zonder constant Instagram in de gaten te houden of mijn mail te checken. Daar was ik nooit zo goed in, en dat was op zijn zachtst gezegd niet zo gezond. Zou het met de jaren komen dat we onszelf meer toestaan om daadwerkelijk in het moment te leven? Zonder de constante drang naar afleiding en bevestiging?

Ik werd dit jaar 38 jaar oud en ga nu richting de 39. En hoewel leeftijd me niet zoveel zegt, vind ik dat toch wel een dingetje hoor… Ik zeg vaak dat ik vóór mijn veertigste toch echt een koophuis moet (correctie: wil) hebben in Valencia, en zoals het er nu naar uitziet gaat dat lukken. Het is een van de redenen dat ik zoveel zin heb in 2025, hoewel ik het lastig vind om dat uit te spreken, want wat als het niet lukt? Wat als ik binnenkort met mijn jaarcijfers en zuurverdiende spaargeld naar de Spaanse bank ga en ze me geen hypotheek verstrekken? Ik hou mijn hart vast en durf er al bijna niet meer op te hopen.

Geen goede voornemens voor 2025

En zo is het met alles wat ‘niet gelukt’ is of anders is gelopen dan ik had gewild. Het maakt het lastig om nieuwe voornemens om te stellen en doelen te bepalen. Het is van tevoren allemaal zo makkelijk praten. Daarom ga ik net als vorig jaar het nieuwe jaar in zonder enige verwachtingen. In plaats van 1 januari was het gewoon woensdag. Op donderdag klapte ik gewoon weer de laptop open (correctie: ik deed mezelf vorige week wel een iMac cadeau als een soort nieuwe start) en begon aan de januari-content die geschreven moet worden voor diverse klanten. Waaronder een heel groot en bijzonder project, iets wat ik nog nooit gedaan heb. Dus laat dat dan mijn 2025 voornemen zijn: knallen in iets wat ik voor het eerst doe en gaandeweg een nieuwe skill leren.

Ik wens jou in ieder geval een heel gelukkig, gebalanceerd en inspirerend jaar! Dat al je dromen mogen uitkomen en je straks in december het gevoel mag hebben dat je weer een beetje meer jezelf bent geworden. Want uiteindelijk denk ik dat het daar allemaal om draait. Schaamteloos jezelf durven zijn en je omringen met mensen die van je houden precies zoals je bent. Het lukt mij ook steeds beter…

Heel veel liefs,

Leonie